- υιοκτονος
- evlat katili
Ελληνικό – Τουρκικό Λεξικό. 2010.
υιοκτονος
Look at other dictionaries:
υιοκτόνος — ο / υἱοκτόνος, ον, ΝΜΑ (λόγιος τ.) ο φονιάς τού ίδιου τού παιδιού του, παιδοκτόνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < υἱός + κτονος (< κτόνος< κτείνω), πρβλ. μητρο κτόνος] … Dictionary of Greek
-κτόνος — (AM κτόνος) β συνθετικό λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο ρ. κτείνω και που δηλώνει τον φονέα αυτού που σημαίνει το α συνθετικό (πρβλ. αδελφοκτόνος, πατροκτόνος). Σπανίως απαντά ως προπαροξύτονο με παθ. σημ. (ταυρόκτονος «αυτός που σκοτώθηκε από… … Dictionary of Greek
υιός — ο / υἱός, ΝΜΑ, και άχρηστος τ. υἱεύς, και βοιωτ. τ. ὑειός, και λακων. τ. υἱύς, και ὑός, και ὑύς, και Fhιός και συνηρ. τ. ὕς, Α (λόγιος τ.) 1. το αρσενικό παιδί, ο γιος (α. «θετός υιός» β. «Ἕκτορ, υἱὲ Πριάμοιο», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. α) εκκλ. «ο υιός… … Dictionary of Greek
